-
Trasa W-Z albo Trasa W–Z
29.09.202129.09.2021Szanowni Językoznawcy,
czy do zapisu nazwy „Trasa W-Z” powinno się używać dywizu czy półpauzy? Według WSO i wszystkich materiałów, jakie znalazłem, pisze się to z dywizem, jednak po rozwinięciu skrótowca mamy – zgodnie z normami edytorskimi – „Trasę Wschód–Zachód” (z półpauzą). Czemu zatem w skrótowcu to zmieniamy? Pomijam oczywiście fakt, że wg RJP w skrótowcach opuszcza się łączniki.
Z wyrazami szacunku
Jakub Jagiełło
-
Zdanie z liczebnikiem i orzeczeniem imiennym16.09.202224.09.2016Szanowni Państwo,
w jakiej wersji poprawne będzie zdanie: Istnieje 13 takich grafów, z czego 12 jest/są parami izomorficzne/izomorficznych?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
-
-by z partykułami27.12.201427.12.2014Szanowni Państwo,
rozumiem, że chcąc trzymać się słownika ortograficznego, nie sposób oddać w pisowni różnic w użyciu partykuł z cząstką -by. Inaczej odczuwam takie połączenie w zdaniu „Samochodem chybabyś nie przyjechał” niż „[…] i wnuczkę moją […] do posłuszeństwa […] obowiązuję, chybaby pan chorąży orszański […] sławę swą splamił […]” (Potop). W drugim zdaniu chyba by znaczy chyba żeby i tu pisownia łączna pasuje mi bardziej niż w pierwszym.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
-
Ciągi liczb z przecinkiem dziesiętnym
16.04.202416.04.2024W publikacjach z kategorii nauk technicznych może wystąpić potrzeba podania listy wartości liczbowych, co w przypadku liczb niecałkowitych może nastręczyć pewnych trudności edycyjnych. W typografii anglosaskiej przykładowa lista miałaby formę: 21.5, 2.43, 13.3, 5.68, 3.90, 6.54, 3.55, 23.1, podczas gdy zgodnie z polskimi regułami należałoby napisać w analogicznym przypadku: 21,5, 2,43, 13,3, 5,68, 3,90, 6,54, 3,55, 23,1. Zapis wg polskiej tradycji typograficznej jest zdecydowanie mniej czytelny.
Z szacunku do czytelnika/użytkownika tekst powinien być zredagowany poprawnie i czytelnie - jak pogodzić ze sobą te dwie wartości w takiej sytuacji?
Z wyrazami szacunku,
Konus Kamiński
-
Co ja (się) z tobą mam!3.06.20143.06.2014Szanowny Profesorze,
piszę do Pana w sprawie pewnej niezgodności zdań z koleżanką. Która z form jest poprawna?
1. Co ja się z Tobą mam?
2. Co ja mam z Tobą?
Chodzi o kogoś, z kim mam na przykład jakiś problem. Z góry dziękuję za pomoc.
Z wyrazami szacunku
Patryk Kasprowicz -
Interpunkcja zdań z trzeba (potrzeba)20.03.201620.03.2016Szanowni Państwo,
chciałbym się dowiedzieć, jak wobec specyficznego, quasi-czasownikowego statusu takich wyrazów jak trzeba, potrzeba powinna wyglądać interpunkcja w pewnych zdaniach. Np.
Zrobił więcej(,) niż trzeba/potrzeba,
Wszystko wygląda(,) jak trzeba,
Powiedzieć(,) komu trzeba,
Zrobić(,) co trzeba.
Ponadto niektóre z tych zdań można chyba uznać za sfrazeologizowane.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
-
protokoły z rad pedagogicznych25.10.200725.10.2007Zwracam się z prośbą o rozwianie moich wątpliwości, dotyczących poprawności ortograficznej niektórych wyrazów (jestem protokolantem rad pedagogicznych). Jak należy zapisać (wielką czy małą literą):
1. Wczoraj Pan Dyrektor Kowalski zalecił …
2. W szkole działają następujące organy: Samorząd Uczniowski, Rada Szkoły.
3. Wczoraj obradowała rada pedagogiczna Gimnazjum nr 8 w…
Z góry dziękuję
Paulina Kołak -
Zapis przedrostków z wyrażeniami16.05.201716.05.2017Szanowni Państwo,
jak zapisać połączenie pseudo+de volaille? Czy bluesopera w znaczeniu ‘opera w stylu bluesowym’ zapiszemy właśnie tak?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik -
budynek z cegły13.04.201313.04.2013Uprzejmie proszę o wyjaśnienie poprawnego stosowania słów takich jak cegła i kamień rozumianych jako materiał budowlany. Czy pisząc stosujemy je w liczbie pojedynczej, czy mnogiej? Osobiście skłaniam się ku pierwszej wersji, piszę: budynek wzniesiony z cegły, redakcja uparcie poprawia mi na cegieł. Kto ma rację?
Z wyrazami szacunku
Ewa Siejkowska -
być z kimś po słowie28.03.201328.03.2013W języku sportowym popularne jest wyrażenie być z kimś po słowie w sensie 'wstępnie coś uzgodnić'. Na przykład: „Zarząd Legii Warszawa jest po słowie z Maciejem Skorżą”. Czy takie użycie tego sformułowania jest poprawne? Jedynym wyjaśnieniem pojawiającym się w słownikach jest 'być z kimś zaręczonym'.
Z wyrazami szacunku,
Jan Zwarty